To što nismo više volšebnici
Što ne razumemo šta šapuće granje
Što priroda govori sa nama
Kao i s drugim svetom
Što nismo bliski više
Sa kamenom i cvetom -
Ljubavi znači tiho umiranje.
To što nam zvezde opet
Kao i drugima sjaje
Što se misli vraćaju u trezno stanje
I kule se oblaka kvare
Što sve dobija obične oblike stare -
Ljubavi znači tiho umiranje.
To što jasno vidimo sve stvari
Proleće što nam ne stavlja na čelo
Što život svetlu oljušticu svlači
I snovi svakog jutra što se smanje
Što se sve na malu ljudsku meru svelo -
Ljubavi znači tiho umiranje.
Desanka Maksimović
(1898-1992)
